By Saskia <saskiakooistra333@hotmail.com>
Rated: PG-13
Submitted: February 2008
Summary: Some old enemies of Lois and Clark unite their powers in the ultimate revenge. Story written in Dutch.
This story has been sitting on my hard drive for over five years now. Originally, there was supposed to be a better ending to it, buy my dear friend Laswa just lost all inspiration. I figure it stands on its own just as well, so I'm finally submitting it. There's a translation of this somewhere on the fanfic boards, but I do not like it very much anymore. I might rewrite it if I feel the urge.
Anyway, I will have you know this is what they say something from my evil side. No nice ending whatsoever. But what the hey, hardly anyone will understand. :D The idea for this was born when Wendy (oh so many years ago) mentioned I could write something in Dutch. Because of my current obsession at the time with a certain TV show, this is what I came up with.
My thanks go to Laswa for Bring this. And to all the FoLCs on IRC who helped me brainstorm all my crazy ideas.
De BoesBoesBand -- The Evil Dutch Fanfic
***
De televisie vertoont de beelden van de film Turks Fruit. Een schaal met poffertjes staat verlaten op tafel. Op de bank liggen twee innig inelkaar verstrengelde mensen. Gedurende lange tijd hebben ze van de film genoten, maar nu hebben ze meer aandacht voor elkaar.
"Clark, ik houd van jou."
En Lois trekt haar man naar zich toe en begint hem te zoenen. Enthousiast kust hij haar terug.
De film is helemaal vergeten, alles wat nog telt zijn die twee totaal verliefde mensen.
Lois kijkt Clark zeer dromerig aan. Ze hoorde net een raar geluid en kan het niet helemaal thuisbrengen. En eigenlijk wil ze ook helemaal niet weten wat het is. Haar huidige bezigheden bevallen haar veel te goed. Dus ze laat haar mond weer op dezelfde hoogte komen als die van Clark. Net op dat moment hoort ze het weer. Net alsof iemand een keel aan het schrapen is. Verveeld kijkt ze Clark aan.
"Hoorde jij dat ook?"
"Wat moet ik horen, schat? Het enige dat ik merk is dat je bent gestopt met kussen. En ik begon me net te vermaken. Kom hier!"
Clark trekt Lois weer naar zich toe totdat ook hij het geluid hoort, iets luider nu. Met een schok zitten de geliefden overeind. Tegenover ze staat Mxyzptlk.
"Wat doe JIJ hier?" schreeuwen ze allebei tegelijkertijd.
"Fijn dat ik eindelijk ook wordt opgemerkt. Jullie zijn nog erger dan een paar jaar geleden. Bah", Mxyzptlk gruwelt duidelijk nog steeds van het echtpaar Kent.
"Nou en? Wat moet je hier?" Clark raakt zijn geduld kwijt. Die vervelende kabouter zou voorgoed terug moeten zijn in zijn eigen wereld. Het koste genoeg moeite de vorige keer om van hem af te komen. En dat nog wel met kerst. Hij wil dit niet nog een keer mee maken. Die rotdwerg zou nu zeker op zijn hoede zijn, zo gemakkelijk zal hij zijn eigen naam niet nog een keer achterstevoren zeggen.
"Omdat je zo aandringt. Tempus heeft me terug gehaald. Die manier van door de tijd reizen heeft zeer veel voordelen. En om het helemaal goed te doen, heeft hij ook Lex Luthor opgepikt. Van voor zijn grote sprong, dus op zijn hoogtepunt. Met zijn drieën hebben we een leuk plan bedacht om jullie te dwarsbomen. Apart van elkaar zijn jullie helemaal niks. Dus ik neem Lois mee naar een plek waar zelfs Superman haar nooit zal vinden. Daarmee wordt Utopia voorkomen, zijn jullie allebei wanhopig en krijgt Lexie zijn grote verovering. Prachtig plan toch?" Mxyzptlk laat een gemene lach horen.
Lois begint te trillen. Ze voelt Clark's arm steviger om haar middel. Lex, Tempus en Mxyzptlk? Dit kan niet waar zijn. Hoe valt daar nou tegen te vechten? En zij was nog wel het slachtoffer.
Een traan vindt langzaam zijn weg langs haar wang naar beneden.
"Ach gut, tranen? En je kunt die arm wel achterwege laten, Meneer de Superkoe!"
"Laat mijn vrouw met rust!" Clark had genoeg van deze voorstelling. Mxyzptlk moest gewoon wel liegen. Dit was te gek voor woorden. En bovendien, hij moest Lois beschermen. Het zou hem kapot maken als er iets met haar zou gebeuren.
"Sorry, vliegende koe, je vrouw gaat met mij mee. En er is niets dat je daar aan kunt veranderen."
De kabouter wil Lois bij de arm pakken, maar bedenkt opeens nog iets. "Oh, en dat wil je vast ook nog weten voor ik weer vertrek, je krijgt me niet meer terug naar mijn wereld, wat je ook probeert. Ik ben wat wijzer geworden na onze laatste ontmoeting. Ik heb ondertussen ook wat leuke krachten. Dingen waar jij niks tegen kunt doen, Rode Koe. Waaronder mij terug sturen."
Voordat Clark ook maar wat kan doen, is Mxyzptlk weg. En Lois ook.
Hij knippert eens met zijn ogen. Ja, ze zijn allebei weg. Maar hoe kan dat nou? Zelf kan hij alles volgen, ook al gebeurt het in een duizendste van een seconde. En hij heeft Mxyzptlk geen moment uit het oog verloren. Clark begrijpt er helemaal niks van.
Maar begrijpen of niet, Lois is weg en hij moet haar per direct weer vinden. Dus hij draait een paar keer razendsnel rond en vertrekt richting de lucht. Het is maar goed dat het al donker is, oplettende wandelaars hadden hem anders uit het huis aan Hyperion Avenue kunnen zien vertrekken.
Clark zoekt wat hij kon. De hele nacht vliegt hij boven Metropolis, ieder gebouw doorzoekend met zijn X-ray visie. Het helpt allemaal niks. Lois is niet te vinden. Teleurgesteld, boos en zeer verdrietig vertrekt hij weer richting huis.
Hij gaat direct naar de slaapkamer en laat zich daar op bed ploffen. Met zijn gezicht verstopt in een kussen laat hij de tranen lopen. Iets in hem vertelt hem dat het deze keer niet goed af gaat lopen.
***
Lois kijkt verbaast om zich heen. Daarnet stond ze nog in de omhelzing van Clark in hun huis. Nu, misschien twee seconden later staat ze in een of andere enorme witte kamer. Langzaam bekijkt Lois de kamer. Alles dat ze ziet is wit, nergens een raam of een deur. In de hoek staat een bed, opgemaakt met witte lakens.
Opeens dringt het tot haar door wat er is gebeurd: Mxyzptlk sprak de waarheid. Hij heeft nieuwe krachten en Tempus en Lex hebben er mee te maken. Angst begint zich meester te maken van Lois. Die drie samen is hel op aarde. Ze is verloren. Het maakte haar niet eens meer uit hoe alles kan en wat er verder met haar gaat gebeuren. Haar enige wens nu is om weer bij Clark te zijn. Haar lichaam mist zijn contact nu al.
Ze concentreert zich heel goed. Ogen gesloten en alle gedachten gericht op Clark. Ze moet kunnen voelen waar hij is. Of hij nog leeft. Want Lex betekent ook kryptonite!
***
"Lois is veilig in de kamer. Ze kan er met geen mogelijkheid uit komen. En Meneer de Superkoe is ook het spoor bijster. Tot zover is ons plan gelukt", vertelt Mxyzptlk, met een hint van amusement in zijn stem.
"Hè, wat? Over wie heb je het?" reageert Tempus geërgerd. "Superkoe? Waar heb je nu weer naar zitten kijken?"
"Snap je dat niet eens? Koe! Dat is natuurlijk Boes Boes, een Nederlands televisieprogramma voor kinderen uit de jaren negentig. Het is echt heel erg grappig. Ik ben zo blij dat ik het eindelijk heb gezien. Ik had er al veel over gehoord in mijn dimensie. Het gaat om een koe die allemaal alledaagse dingen doet samen met zijn vrienden en dat loopt dan helemaal verkeerd af. Hier, moet je het deuntje horen, zo vrolijk!" Mxyzptlk ratelt maar door.
Hij loopt naar een computer en prutst er wat mee, totdat er geluid uit komt.
{*"Welke os kan ons iets leren
Boes Boes Boes Boes
En een fietsband repareren
Boes Boes Boes Boes
Rock en Roll over de zandbak ook de samba danst hij met je mee
Die laat zich niet koeieneren
Boes Boes Boes Boes
Boes Boes Boes Boes"*}
Lex staat op en beent met grote passen op de elf af. "Hou eens op met die onzin! We zijn hier om de wereld te terroriseren, Superman te vermoorden en Utopia te stoppen. Blijf bij ons plan en ga nu geen andere dingen doen. Jij bent degene die alles in het honderd kan laten lopen! Doe wat Tempus en ik zeggen, dan kan er niks misgaan."
"Tut tut tut. Meneer 'laat ik mezelf maar vermoorden' is weer eens op zijn teentjes getrapt. Relax man!"
"Heren, heren. Ik weet dat we allemaal wat gestresst zijn, maar tot zover loopt het plan perfect. Laten we dat niet vergeten. En zullen we daar dan nu weer mee verder gaan?" Tempus probeert de boel weer een beetje te sussen.
"Goed. Dan ga ik nu Lois opzoeken. Zien hoe mijn hartendiefje het maakt." En Lex loopt de kamer uit.
Mxyzptlk schreeuwt nog net achter hem aan: "En toch is BoesBoes leuk! Waar denk je anders dat onze naam weg komt?"
"Mxyzptlk, ga aan je werk! Let goed op de monitoren. Laat niemand hier binnenkomen. Dan ga ik nu een bezoekje brengen aan Clark Kent. Eens zien hoe gewillig hij al is voor onze wensen."
Een snelle beweging met zijn hand in de richting van de zak van zijn jas later en ook Tempus was uit het zicht verdwenen. Letterlijk.
***
Lex controleert zijn broekzak nog één keer voor de zekerheid. Ja, de afstandsbediening zit veilig opgeborgen, hij kan zonder problemen de kamer weer uitkomen. Voor de deur blijft hij even stil staan om een herinnering van Lois op te roepen. Voor hem verschijnt het beeld van een jonge vrouw, rond de 1.70 meter, slank, veelzeggende bruine ogen en donker haar dat tot net over haar schouders reikt.
In zijn eigen wereld is Lois nog van hem. Nog een week en het huwelijk zal plaats vinden. Lex kan nog steeds niet geloven dat ze hem zal afwijzen voor het altaar, hem publiekelijk zal verraden en vernederen. En dat het ook zijn neergang zal betekenen. Haar grote liefde -- zielsverwant zelfs als hij Tempus moet geloven -- komt met de bewijzen van al Lex' slechte daden en vooral de omkoperij van de Daily Planet.
Bovendien is er de bewering dat Clark Kent Superman is. Lex kan zich wel voor het hoofd slaan. Dat hij dat zelf niet heeft gezien. Terwijl het zo overduidelijk is. Nog nooit zijn ze samen gezien. En als Kent ergens wegrende, was Superman een moment later ter plaatse. En hij, Lex Luthor, 's werelds grootste criminele brein, de man die verder alles van het vliegende gevaar weet, kon dat niet zien?
Lex is blij dat hij het nu wel weet en dat er eindelijk wat aan gedaan kan worden. Ook al moet hij daarvoor heel wat jaren naar de toekomst reizen. Dan komt het toch van pas dat er nog een toekomst is. Nu kan hij Lois nog weer terug winnen en Superman verslaan. Dit is gewoon een geniaal plan.
Een druk op de knop naast deur en de witte kamer komt in zicht. Direct nadat Lex de kamer binnenloopt, schuift de deur achter hem weer dicht.
In de hoek, aan de andere kant van de kamer, ziet Lex Lois op het bed zitten. Ze zit helemaal opgerold in de hoek, knieën opgetrokken en een kussen tegen haar buik gedrukt. Haar make-up is uitgelopen door het huilen, de tranen zijn nog goed zichtbaar op haar wangen. Blijkbaar heeft ze hem nog niet opgemerkt, want ze laat geen spoor van herkenning zien.
Gebiologeerd staart Lex naar Lois. In al die jaren is ze behoorlijk veranderd. Haar lange haar is verdwenen en de bruine kleur is veranderd in blauw. Op de een of andere manier straalt ze ook heel veel zekerheid, zelfstandigheid en ... verliefdheid uit -- tot Lex' grote verbazing.
Voorzichtig loopt hij op haar af. "Lois?"
Twee bruine ogen staren hem aan, voordat Lois opspringt en er een woedende blik in haar ogen verschijnt.
***
"Lex Luthor! Dat jij hier achter zit. Ik dacht dat je nu wel beter zou weten. Hoe vaak moet je nog dood gaan voordat je echt in je graf blijft? En wanneer realiseer je je nu eens dat ik niet voor je kies. Superman vindt me toch wel, dan is dit alles geheel overbodig."
Lois kan er niet meer tegen. Na alles wat Lex haar heeft aangedaan in de loop der jaren, komt dit er nu ook nog bovenop. Ze heeft een paar uur in die vervelende witte kamer doorgebracht en heeft daarbij goed kunnen nadenken. Eerst was ze nog heel verdrietig om Clark kwijt te zijn, daarna woedend om het onrecht dan hen steeds maar weer wordt aangedaan, om ten slotte uitgeput en timide af te wachten wat er zou volgen.
Mxyzptlk had al gezegd dat Luthor erbij betrokken was, maar hem ook echt zien is weer heel wat anders. Na de vorige ontmoeting was ze hem toch behoorlijk gaan haten. Hij had haar gewoon in een ander lichaam wil proppen en had haar bovendien zo willen laten sterven. En dat zou hij weten ook!
"Lois toch. Mijn schatje. Zo spreek je toch niet tegen je verloofde..."
"Verloofde? Eikel, ik ben al drie jaar gelukkig getrouwd met Clark. Jij, jij bent gewoon de grootste vergissing van mijn leven. Ik ben blij dat ik daar nog op tijd achter ben gekomen."
"Ik ben op de hoogte van de feiten, maar in mijn wereld trouwen we toch echt volgende week, mijn liefste."
Een rilling gaat door Lois bij het horen van die koosnaampjes. Uit de mond van Luthor klinkt het als een grove belediging, terwijl als Clark het zegt, het haar ziel streelt.
"Trouwen? Volgende week? Wat bazel je nou man?"
Lois ziet Lex' gezicht betrekken. Niet dat het haar wat kan schelen. Alles wat ze wil, is terugkeren naar Clark en de momenten van liefde die ze op de bank deelden.
"Vooruit, een korte uitleg pof deze situatie heb je wel verdiend. Nadat die echtgenoot van jou ervoor gezorgd heeft dat Tempus de laatste keer terug werd gestuurd naar zijn wereld, heeft hij op wraak gezonnen. Uiteindelijk kwam hij met een geniaal plan. Niemand kon alleen tegen de driemacht van Lane, Kent en Superman op. Daarom heeft hij versterking gezocht. Dat is wel makkelijk als je uit een wereld met de mogelijkheid tot tijdreizen en dimensiewisseling komt. Dus hij heeft mij opgehaald op het moment dat ik nog leef, op mijn hoogtepunt wel te verstaan. En dat is ruim een week voor ons huwelijk. Eigenlijk zou Trask erbij komen, maar die werkte toch liever alleen. En zie wat hem dat heeft opgeleverd. Dus toen kwamen we uit bij Mxyzptlk. Hoe vervelend hij ook is, van pas komt hij wel. Hij komt heel gemakkelijk overal binnen en kan dingen zo naar zijn hand zetten. Raar maar waar, toveren bestaat echt. Samen bedachten we dat, zolang jullie samen zijn, er altijd wel een oplossing komt in jullie voordeel. Daarom hebben we jou meegenomen, Lois, naar een plaats waar je fantastische echtgenoot je nooit zal vinden. Dat zal leiden tot wanhoop bij hem en dan is de wereld voor ons!"
Vol ongeloof hoort Lois het hele relaas aan. Alles om de wereld te regeren en van Superman af te komen. Wacht eens...
"Je weet dus dat Clark Superman is?"
"Ja, nogal logisch. Zowel Tempus als Mxyzptlk is op de hoogte van dat geheim. En wat dan nog?"
Lois is perplex. Dan kunnen ze Clark echt vermoorden. Met dat geheim bekent, en Lex op de hoogte van kryptonyte, dat betekent zeker niets goeds. Ze moet Lex aan het praten houden, tijd winnen, misschien zelfs erachter zien te komen wat ze van plan zijn.
"Niets, niets. En wat gaat er nu gebeuren dan?"
"Tja, dat zou je wel willen weten, of niet? Het hangt allemaal van die man van jouw af. En we zullen zo horen wat hij wil, zodra Mxyzptlk hem opbelt."
Er valt een lange stilte in het gesprek. Lois weet niet wat ze moet doen of zeggen. Ze weet niet eens hoe ze uit de kamer kan komen, laat staan hoe Luthor is binnengekomen. En blijkbaar wil hij haar niets meer vertellen.
Na een tijdje verbreekt Luthor de stilte. "Wat heb je in vredesnaam met je haar gedaan, Lois?"
"Mijn haar? Oh ja, het is blauw. Nou, Clark en ik waren laatst in Nederland en daar waren ze op dat moment net carnaval aan het vieren. Ik heb een weddenschap verloren en moest daarom mijn haar blauw laten verven. Maar dat gaat er binnenkort wel weer uit, gewoon een paar keer flink goed wassen. Ik vind het eigenlijk best grappig zo."
Een glimlach verschijnt voorzichtig op haar gezicht. Met een ruk draait ze zich om en kijkt Luthor aan. Vol verbazing ziet ze dat hij bijna op ontploffen staat. Zijn hand duikt in zijn broekzak en aan de andere kant van de kamer gaat een deur open. Dus daar is de uitgang! Lois staat genageld aan de grond terwijl ze toekijkt hoe Luthor de kamer uitloopt.
***
Clark ligt nog steeds op bed. Wezenloos staart hij voor zich uit richting het plafond. Hij kan het maar niet geloven. Lois is ontvoerd, door Mxyzptlk! En hij kan haar niet vinden. Zelfs als hij zich heel hard concentreert, kan hij haar aanwezigheid niet voelen. Het lijkt wel alsof ze van de aarde is verdwenen.
Plotseling schiet Clark overeind. Onmiddellijk activeert hij zijn supergehoor. Er komen geluiden uit de woonkamer. Een whoosh later en Clark ziet Tempus in de kamer staan.
"Tempus?"
Voor een moment staart Clark de man vol ongeloof aan. Totdat hij zich bewust wordt van het feit dat Tempus mede verantwoordelijk is voor Lois' ontvoering en hij ontaard in een woedebui.
"Waar is mijn vrouw? Wat hebben jullie met haar gedaan, stelletje monsters! Ik heb overal gezocht, maar kan haar nergens vinden. Laat staan voelen. En waar slaat dit op? Wat moeten jullie met haar? Ik ben toch degene die al jullie plannen kan dwarsbomen. En als je nu niet gauw antwoord dan stuur ik je mijn huis uit. Ooit gehoord van huisvredebreuk?"
Zelfs met zijn superadem kan Clark niet eeuwig doorpraten, dus hij moet even diep inademen voordat hij verder kan met zijn betoog. Maar eer hij verder kan, onderbreekt Tempus hem.
"Oh, heet het huisvredebreuk tegenwoordig? Nou, daar heb ik wel een oplossing voor, hoor."
En voordat Clark er erg in heeft, verschijnt er voor zijn ogen een groene meteoriet. Kryptonite. Tempus komt op hem afgelopen en hij voelt de pijn door zijn lichaam golven. Langzaam waggelt hij naar achter, om in een stoel te belanden. De man uit de toekomst buigt zich over hem heen, de steen voor zich heen aan het zwaaien.
"Zo, dit is beter. Nu kun je even rustig naar mij luisteren, Superman."
En Tempus legt uitgebreid aan Clark uit hoe ze tot dit plan zijn gekomen.
"Ik zie dat je al minder weerstand biedt. Misschien ben je dan nu voor rede vatbaar. Het zit namelijk zo. Wij willen Utopia voorkomen. En de beste manier lijkt ons om Lois maar gewoon te vermoorden. En aangezien jij haar altijd komt redden, moesten we jou ook uitschakelen. Dus ik blijf gezellig hier bij jou. Je bent nu niet meer in staat om ook maar iets te doen."
Een gemene lach galmt in Clark's oren. Na al die jaren doet het kryptonite nog altijd ontzettend veel pijn. Hij voelt dat al zijn krachten rustig wegebben. Langzaam realiseert hij zich wat Tempus zegt.
"Lois? Dood? Dat kun je niet doen! Neem mijn leven, maar laat haar leven. Zij kan niks tegen jullie uitrichten."
"Dacht je dat? Nou, dan heb je het flink mis. Nee, wij blijven bij ons plan."
"Maar waar zijn ze nu dan?" Clark moet enorme moeite doen om te praten, alles doet hem pijn.
"Aangezien je er toch niets aan kunt doen, zal ik het je maar vertellen. Mxyzptlk heeft in de vijfde dimensie wat krachten opgedaan. Eén daarvan is om de ruimte waar hij zich bevindt af te schermen van de wereld. Wat er ook gebeurt, daar kan dan niets gebeuren. Zelfs niet met een atoombom. En ook jouw gedachten kunnen daar niet doorheen. Heel erg veilig voor ons dus."
Plotseling gaat er een telefoon af. Tempus grijpt in zijn jaszak en tovert daar zijn mobieltje vandaan.
Enige momenten later buigt hij zich weer over Clark.
"Kom op, grote jongen, we gaan jou op de keukenstoel planten."
Een kwartier later zit Clark in de keuken, vastgebonden aan een stoel. Het kryptonite ligt nu op tafel, net buiten zijn bereik. Maar de invloed wordt er niet minder van. En al Clark's strubbelingen hebben hem niet kunnen helpen. Hij is weerloos tegenover Tempus.
"Kijk, je kunt ons nog altijd stoppen zolang je leeft. Dus laat ik je hier achter om te sterven. Het duurt vast nog wel een paar uur voor het zover is, maar het zal zeker pijnlijk zijn. Tot nooit meer ziens, jongen! Ik ga nu kijken naar de vrije val van je vrouw!"
En weg is Tempus weer.
Clark begint verwoede pogingen te ondernemen om los te komen. Het enige resultaat is een paar snijwonden in zijn polsen. En hij raakt helemaal buiten adem. Met een zucht laat hij het hoofd hangen. Dit is het einde van zowel Lois als Clark.
Wanhopig verzamelt hij wat energie om een laatste schreeuw uit te brengen.
"LOOOOOOOOOOOOIIIIIIIIIIIIIIIIIIISSSSSSSSSSS!"
Deze krachtinspanning was toch te veel voor hem en hij valt flauw.
***
Lois heeft geen idee hoe ze hier is terecht gekomen. Ze staat boven op een gebouw, dicht bij de rand. Met een ruk draait ze zich om. Ze wil hier geen moment langer blijven staan. Dan bespeurt ze de gezichten van Mxyzptlk en Luthor. En het pistool dat op haar gericht wordt.
"Ga maar op de rand staan, Lois, zodat je kunt zien wat zich beneden afspeelt", vertelt Luthor haar.
Gewillig doet ze wat haar wordt gevraagd. Tegen een pistool kan ze niks beginnen. Maar ze geeft niet zomaar op.
"En dan? Je verwacht toch niet dat ik ga springen, of wel? En daarnaast, Clark komt me toch wel redden."
Mxyzptlk begint hard te lachen. "Daar vergis je je toch mooi in. Clark zit in jullie keuken, vastgebonden op een stoel. En vanaf de zijkant kijkt een groen stukje steen hem lachend aan."
Luthor gaat verder. "Bovendien hoef je niet te springen. Ik duw je wel! Kun je voelen hoe mijn einde zou moeten zijn."
Lois begint te trillen. Dit gaat helemaal fout. Om het zekere voor het onzekere te nemen roept ze toch voor Clark.
"HELP! SUPERMAN!!"
"Dat helpt je niet. Vaarwel, mijn schat."
"En lach nog even als je beneden bent. Dan kan Tempus er een mooie foto van maken."
"BoesBoes!" is het laatste dat ze hoort voordat ze een duw in de rug krijgt.
Plotseling voelt Lois geen grond meer onder haar voeten. De wereld beneden haar komt hard dichterbij. Ze doet haar ogen dicht. Dit is dan haar einde. En Clark is niet eens bij haar om afscheid te nemen. Gillen heeft toch geen zin. Dus ze bereidt zich maar voor op wat komen gaat, zo goed en kwaad als het gaat.
***
Een figuur komt op hem af. Ze is makkelijk te herkennen met dat blauwe haar.
Even later landt ze met een plof naast hem. Prachtig gemikt. Ze ligt er een beetje raar bij. Voor alle zekerheid kijkt hij toch nog of ze leeft. Nee, geen adem meer. En ook geen pols. Hun werk zit er op.
Hij loopt nog gauw even naar de overkant. Daar haalt hij een grote ficus weg en zet die naast Lois. Zo valt het minder op dat hier iemand ligt.
Tempus is volledig tevreden nu. Niet alleen is Lois dood, ook zijn grootste rivaal overleeft het avontuur niet.
***
Einde